Hoger beroep hennepzaak duurt 5 jaar

Op 28 juni 2019 veroordeelde de meervoudige strafkamer van de rechtbank Noord-Nederland, locatie Groningen, een man voor het kweken van hennep, diefstal van stroom en het aanwezig hebben van wiet.

De rechtbank veroordeelde de man tot een gevangenisstraf van 6 maanden waarvan er 2 voorwaardelijk, wat er op neer kwam dat hij 4 maanden moest zitten.

Ook moest de man het door de rechtbank geschatte bedrag aan genoten wederrechtelijk voordeel van ruim € 136.000 aan de Staat terugbetalen alsook een schadevergoeding aan Enexis van ruim € 3.500 voor de gestolen stroom en gemaakte kosten.

Het hoger beroep werd door het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, locatie Leeuwarden behandeld op 28 juni 2024.

Als gevolg van het te lange tijdsverloop eiste de Advocaat-generaal in hoger beroep 180 uren werkstraf en vorderde ook dat de man weer de schadevergoeding aan Exis moest betalen en het berekende wederrechtelijk verkregen voordeel moet terugbetalen.

De verdediging was van mening dat de man na dit lange tijdsverloop niets meer van een straf zou mogen merken, hij leefde 5 jaren in grote onzekerheid en onrust over wat er nu eens definitief zou uitkomen, er werd een geheel voorwaardelijke gevangenisstraf bepleit. De man had ook geen nieuwe strafbare feiten meer gepleegd.

Ook dient naar de mening – door het onredelijke tijdsverloop- een compensatie plaats te vinden op het op te leggen bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel. Daarnaast kwam de verdediging tot een beduidend lager bedrag dan door de politie was berekend.

Het Hof doet op 12 juli uitspraak.

42 maanden gevangenisstraf onvoorwaardelijk geëist voor mensenhandel

Gisteren diende voor de meervoudige strafkamer van de rechtbank Noord-Nederland, locatie Assen, een strafzaak tegen een cliënt die door de officier van justitie wordt verdacht van mensenhandel, seksuele uitbuiting en het financieel profiteren daarvan. Ook waren er harddrugs bij hem aangetroffen.

De strafzaak handelt om Weekend Adult Party’s (WAP) en zogeheten paydates. Mijn cliënt wordt verweten dat hij drie vrouwen met wie hij (na elkaar) een relatie had zou hebben gedwongen om al dan niet tegen betaling seks met anderen te hebben, zowel met mannen als met vrouwen.

In het eerste geval gaat het dan om dan stellen die in het weekend bij elkaar over de vloer komen, waarbij doorgaans ook drugs worden gebruikt en ook seks plaatsvindt. Er wordt niet voor betaald.

In het tweede geval gaat het dan om dat een man of mannen tegen betaling seks heeft met cliënt en zijn partner. Afspraken werden dan via bepaalde sites gemaakt.

Omdat de vrouwen verliefd op hem waren en bang waren hem kwijt te raken als ze er niet aan mee zouden doen gingen ze er dan maar in mee is dan wat wordt gesteld.

Mijn cliënt heeft altijd ontkend dat er sprake is geweest van enige dwang, uitbuiting of financieel profijt en dat de contacten vrijwillig plaatsvonden. In het begin van de zaak heeft hij ruim 10 maanden in voorlopige hechtenis doorgebracht totdat de rechtbank in juni 2022 het bevel schorste en cliënt voorlopig weer naar huis mocht.

Voorts eiste de officier van justitie dat cliënt een bedrag van €4775 aan wederrechtelijk verkregen voordeel moet betalen.

Verder waren er vorderingen van de benadeelde partijen ingediend van €8.300, €22.000 en €40.000.

De verdediging was echter van mening dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de mensenhandel en het opzettelijk voordeel trekken uit de uitbuiting in de drie gevallen en verzocht daarom de rechtbank cliënt daarvan vrij te spreken. Wel kan een veroordeling volgen voor het aanwezig hebben van harddrugs, het ging om gebruikershoeveelheden ten behoeve van de seksafspraken. En dat er geen sprake is geweest van wederrechtelijk verkregen voordeel en schade die hij zou moeten vergoeden.

De rechtbank doet uitspraak op 14 februari a.s.